شهید هدایت الله غلامی

تاریخ و محل تولد: 1/7/1338 فیروزآباد

تاریخ و محل شهادت: 16/11/1394 سوریه؛ حلب

شهید هدایت الله غلامی در سال 1338 در یک خانواده مذهبی در شهرستان فیروزآباد به دنیا آمد.

او از جمله افراد فعال در جریان انقلاب، دفاع مقدس و دفاع از حرم بود. شهید غلامی قبل از شروع جنگ عضو کمیته انقلاب اسلامی بود و در سال 1359 به همراه شهید مقدسی، شهید محمود عالیشوندی و شهید حیدر کشاورز، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان فیروزآباد را تاسیس کرد. او موسس گردان الفتح فیروزآباد نیز بود. در لشکر 33 المهدی (عج)، تیپ احمد بن موسی (ع) و پادگان شهید چمران کازرون خدمت کرد و از ابتدای دفاع مقدس در عملیات های متعددی شرکت داشت که سابقه حضور 72 ماه خدمت در مناطق عملیاتی در کارنامه زندگی او ثبت شده است. طی این سال ها در 4 نوبت به سختی مجروح شد و تحت تاثیر حملات شیمیایی قرار گرفت.

شهید هدایت الله غلامی در روز یکم دی ماه 1394 عازم سوریه شد. بعد از اتمام ماموریت 45 روزه، آن را تمدید کرد و در نهایت در 16 بهمن ماه بعد از عملیات آزادسازی نبل و الزهرا (س) به آرزوی دیرینه اش رسید و به لقاء الله پیوست.

خاطرات شهید از زبان فرزندش:

- طعم ماموریت ها، نبودن ها و زندگی در شهرهای مختلف همگی از ویژگی های یک خانواده نظامی است. تا آنجا که یادم می آید بابا کمتر در خانه بود. به دلیل شغل ایشان من خودم بیش از 20 مدرسه عوض کرده ام، چون مرتب شهر و محل زندگی مان را تغییر می دادیم؛ اما در کنار همه این سختی ها، داشتن پدری مثل هدایت الله غلامی، خوبی هایی داشت که نمی شود آنها را برشمرد. او هم پدری دلسوز مثل همه پدرها بود و از طرف دیگر روحیاتش و حرف هایش درس هایی به ما می داد که نمی شود جای دیگر چنین درس هایی را اقتباس کرد.

- از روز شروع بحث دفاع از حرم، پدر در تکاپوی اعزام بود. به دوستانش در سپاه و این طرف و آن طرف هم خیلی سپرده بود و پیگیری می کرد؛ اما به دلیل مشکلات قلبی و عروقی اجازه رفتن را به او نمی دادند. عاقبت سالی که می خواست در پیاده روی اربعین شرکت کند، گفتم: پدرجان شما سال قبل هم اربعین بودید، امسال دیگر نروید. گفت: اتفاقاً امسال می روم و امام حسین (ع) را واسطه قرار می دهم. اگر امام دست رد به سینه ام زد، برمی گردم و آنقدر در خانه می مانم تا دق کنم و بمیرم. در کلامش چنان سوزی بود که حتم داشتم این بار دیگر حاجتش را خواهد گرفت. رفت و در بازگشت، دو تا سه روز خانه بود و بدون برنامه ریزی قبلی سفر مشهد برایش جور شد. از مشهد که برگشت سه روز بعد خبر دادند که شرایط اعزامش ایجاد شده است. گویی که امام حسین (ع) برات شهادت پدر را امضاء کرده بود.

- پدرم بعد از اتمام دفاع مقدس هیچ وقت با دنیا وفق نشد. حس جاماندگی در کلام، نگاه و رفتارش به خوبی دیده می شد. هر روز به مزار گلزار شهدای گمنام می رفت. به طوری که اگر کسی می خواست او را یاد کند با زیارت مزار شهدا یادش می کرد. حسرت جا ماندن از قافله شهدا باعث می شد هیچ وقت ارتباطش با گذشته درخشانی که در دفاع مقدس داشت، قطع نشود. به نظر من اصرار او برای پیوستن به کاروان شهدای جنگ که بسیاری از آنها دوستانش بودند، عاقبت باعث شد در چنان وضعیتی که از لحاظ جسمی داشت، باز هم عزم میدان نبرد کند.

خاطرات شهید از زبان یک نویسنده:

- اسماعیل جمالی نویسنده کتاب چشم های خردلی در مورد شهید غلامی می گوید: شاخصه شهید خوش برخوردی و سخاوتمند بودن است که در منطقه، کودکان ده ساله تا پیرمردان 90 ساله از او به نیکی یاد می کنند و حتی بچه های عقب مانده ذهنی نیز خاطرات خوشی از او به یاد دارند. این شهید همشهری، فامیل و فرمانده من در جبهه بود و شناخت کاملی از ایشان دارم. شهید غلامی در اوایل انقلاب فرمانده سپاه فراشبند، دو دوره فرمانده سپاه فیروزآباد، فرمانده گردان الفتح، معاون فرمانده نیروی تیپ المهدی (عج) در میر جاوه زاهدان بود.