شهید نوید ذکری

تاریخ و مکان تولد: 1/7/1347

تاریخ و مکان شهادت: 5/10/1399

شهید نوید ذکری فرزند اول خانواده بود و از همان دوران بچگی، هوش فوق العاده ای داشت، حتی یک سال زودتر از سنش به مدرسه رفت. علاقه زیادی به ورزش و به ویژه فوتبال داشت. او دوران ابتدایی اش را در مدرسه نورانی وصال، راهنمایی را در مدرسه ایران زمین و دبیرستان را در مدرسه پیوند گذراند و در تمام این مدت تحصیل، همواره به عنوان شاگرد اول شناخته می شد. شهید ذکری عاشق درس ریاضی و حل مسایل آن بود.

در سال 1366 در رشته پزشکی دانشگاه شیراز قبول شد. از همکلاسی های دوران دانشگاه او می توان از دکتر «کجوری» و دکتر «عدل» از پزشکان فوق تخصص قلب، همچنین دکتر «جعفری» متخصص چشم را نام برد. دکتر عدل ضمن تعریف خاطره ای از دکتر ذکری می گفت: نوید اگر در دوران دانشجویی کتابی را یک بار می خواند، بقیه دانشجویان می بایست چندین بار همان کتاب را مطالعه می کردند و این نشان دهنده هوش بالای او بود.

شهید ذکری سال 1373 دوران سربازی اش را گذراند که طی این مدت دوره آموزشی را در شهر کرمانشاه و بقیه دوران را در کنگان بوشهر سپری کرد.

دکتر ذکری سال 1384 ازدواج کرد و ثمره ازدواجش دو فرزند دوقلوی دختر و پسر بود. شهید ذکری انسانی فروتن و بی ادعا بود که این خصلت، در ارتباط بسیار خوب او با بیماران مشاهده می شد و برای تمامی بیماران از قشر مرفه یا پایین جامعه، احترام یکسانی قائل می شد.

در محیط کار نیز با روسای درمانگاه ها و همکارانش ارتباط خوبی داشت. او چندین سال سابقه خدمت در بخش اتفاقات بیمارستان شهید بهشتی شیراز، شهید دکتر فقیهی و نیز درمانگاه تامین اجتماعی و درمانگاه شهید رضایی را داشت.

در چند ماه پایانی حیاتش نیز به درخواست دکتر «امیر حامدی» مدیر درمانگاه حر بن ریاحی که از همکلاسی های دوران دانشگاهش بود در این مرکز مشغول به خدمت شده و به درمان بیماران کرونا می پردازد که در طی مدت خدمت به این بیماران، خود نیز درگیر بیماری می شود.

شهید ذکری با شروع علایم بیماری و سرفه های شدید، مجبور به قرنطینه کردن خود در خانه می شود. با وجود دو مرتبه تست و جواب­های منفی تست ها، پزشک متخصص ریه از او اسکن ریه می گیرد و متاسفانه این بار نتایج اسکن ها نشان می دهد که ریه هایش به شدت درگیر این ویروس شده است. به دلیل تنگی نفس های سخت و طاقت فرسا به مدت 6 هفته در بیمارستان کوثر بستری می شود و در این مدت تنها از طریق ارتباط تصویری با خانواده اش در ارتباط بود. بنا به گفته خانواده در طی مدت دوران بستری اش در بیمارستان و حین تماس با آنها، هرگز از مرگ و ناامیدی حرفی با زبان نمی آورد و امید برگشت به منزل و زندگی را داشت. اما دست تقدیر به گونه ای دیگر رقم می خورد و بعد از اسکن مجدد ریه، این بار تشخیص پزشکان، 80 درصد درگیری ریه بود که بنا به توصیه تیم پزشکی و برای استراحت و بازسازی ریه اش، به مدت پنج هفته عملیات اینتوبیت (کمای مصنوعی) برای او انجام می شود. خانواده اش طی این مدت فراز و نشیب های سختی را پشت سر می گذارند و تنها از طریق تماس تلفنی با بیمارستان می تونستند جویای احوالش باشند. متاسفانه در ادامه وضعیت کبد و کلیه دکتر ذکری دچار اختلال شده و همزمان خونریزی داخلی و نیاز به دیالیز نیز پیدا می کند، سرانجام دکتری ذکری در پنجمین روز از دی ماه 1399 ، جان به جان آفرین تسلیم کرده و به جمع شهدای مدافع سلامت می پیوندد.

شهید نوید ذکری از زبان همسرش:

- نوید بسیار عاشق خانواده و بچه ها بود، او در طول زندگی مشترک همسری شایسته و مهربان و برای بچه ها نیز پدر بسیار خوبی بود و جای هیچ کمبود و کاستی برایمان نمی­گذاشت. تبعیضی بین آنها قائل نمی شد و هیچگاه فکر نمی کردیم که مرگ به این زودی بین ما جدایی بیندازد.

نوید هیچ زمانی به مادیات اهمیت نمی داد و هر موقع پیشنهاد می شد مطب مستقل داشته باشد، قبول نمی کرد و می گفت: همین حقوق درمانگاه برای من کافی است.

- یک روز که برای جلسه انجمن اولیا مربیان فرزندانمان به مدرسه رفتم، مدیر مدرسه به من گفت: آقای دکتر ذکری هفته ای دو تا سه بار زنگ های تفریح برای دیدن بچه ها به مدرسه می­آید و زنگ تفریح را با آنها می گذراند. این در حالی بود که حتی من هم از این ماجرا خبر نداشتم.

- فروردین سه سال پیش که در شیراز سیل سنگینی آمد و نواحی جنوب شهر شیراز خسارت زیادی دید، دکتر ذکری همراه با یکی از اقوام، روزها و هفته ها در حال تهیه وسایل بهداشتی، پوشاک، پتو و دیگر ملزومات سیل زدگان بودند تا به دست نیازمندان برسانند.