همراه با شهدای مدافع حرم/ شهید عسکر زمانی
همراه با شهدای مدافع حرم/ شهید عسکر زمانی
در طی بیش از دو سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت. همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و 9 شهید مدافع سلامت دانشگاه را در این بخش معرفی کردیم. در ادامه با شهدای مدافع حرم آشنا می شویم که مطلب امروز بخش همراه با شهدا به شهید «عسکر زمانی»، از شهدای مدافع حرم استان فارس اختصاص دارد.
شهید عسکر زمانی
تاریخ و محل تولد: 11/11/1372 روستای تیرازجان شهرستان ممسنی
تاریخ و محل شهادت: 16/11/1394 سوریه
شهید عسکر زمانی در یازدهم بهمن ماه 1372 در روستای تیرازجان از توابع شهرستان ممسنی و رستم دیده به جهان گشود. دوران تحصیلات خود را در زادگاهش تا مقطع دیپلم با نمرات عالی گذارند.
پس از دوران تحصیلی به خدمت مقدس سربازی رفت و در پادگان 07 کازرون مشغول آموزش شد. چند ماهی از خدمت نظام وظیفه نگذشته بود که در دانشگاه سراسری در رشته مهندسی برق، همچنین در دانشگاه امام حسین (ع) پذیرفته شد و او با علاقه ای که به خدمت در سپاه پاسداران داشت، دانشگاه امام حسین (ع) را انتخاب کرد.
شهید عسکر زمانی در شانزدهم بهمن ماه 1394 در عملیات شمال غرب (برون مرزی) در حین اجرای ماموریت ویژه در سوریه به شهادت رسید و در زادگاهش به خاک سپرده شد.
دل نوشته های شهید:
- به تازگی مطلبی خواندم که به این شرح است: دفترچه یادداشت یک شهید زنده که در جریان تفحص پیکر شهدا پیدا شد. گناهان هر روزش را در آن یادداشت کرده بود. راوی که یکی از بچه های تفحص پیکر شهداست می گوید: خواندن بخشی از یادداشت های این شهید 16 ساله برای لحظاتی ما را به فکر فرو برد که کجاییم و چه می کنیم؟
راوی در سطر آخر افزوده بود که دارم فکر می کنم چقدر از یک پسر شانزده ساله کوچک ترم ...
من دیروز وقتی این مطلب را خواندم اشک در چشمانم حلقه زد و من به گناهان خود بیشتر پی بردم که چقدر گناهان بزرگی دارم. از گناهان من که شاید اصلی ترین گناه من همین است، این است که بیشتر وقت خود را به بطالت می گذارنم.
خداوند هر روز به ما هشدارهای زیادی می دهد که شاید به خودمان بیاییم؛ اما هنوز به آدم و عالم آشنا نیستیم و خود و خدا را نشناخته ایم و مثل اینکه نمی خواهیم بشناسیم.
وصیت نامه شهید:
وصیت عمومی خاصی ندارم جز یک مورد و آن هم اینکه از اهالی روستای تیرازجان می خواهم که برای پیشرفت سریع روستا با هم متحد شوند و برنامه ریزی کنند. به خصوص آن افرادی که معلم و یا به قولی فرهنگی هستند و همچنین همه آن افرادی که به نوعی کارمند و یا برای کمک به اهالی روستا در هر زمینه ای توانمند هستند. پیشرفت روستا را بر عهده این و آن نگذارند و یا بر عهده چند شخصیت قرار ندهند و یا اگر کسانی نمی خواهند این چنین باشد به آنها اجازه ندهیم. از همه کسانی که من را می شناسند یا وصیتم را می خوانند و یا گوش می دهند می خواهم من را حلال کنند. توانم همین بود. حرف آخرم هم این است که هر شخصی عهده دار ولایت شد برای ما واجب التعظیم است و وظیفه ما هست که از آن مواظبت کنیم تا به دست صاحب اصلی اش برسد و همه ما را از این منجلاب در بیاورد ان شاءالله. خدا همه شما را صبر عظیم دهد.